اپیدمیولوژی آب مروارید کهنسالی در مراجعه کنندگان به بیمارستان متینی کاشان طی سال های ۷۳-۱۳۷۱

سابقه و هدف: با توجه به تناقض های موجود در ویژگی های اپیدمیولوژیک و رابطه شیوع آب مروارید کهنسالی با مشاغل مختلف این مطالعه بر روی تمامی مبتلایان به آب مروارید کهنسالی که طی سال های 73-1371 در بیمارستان متینی کاشان (تنها بیمارستان چشم کاشان) بستری و عمل کاتاراکت شده بودند، انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه به روش مطالعه داده های موجود (existing data) صورت پذیرفت. پرونده کلیه بیماران مبتلا به آب مروارید بررسی شد و تمامی افرادی که بالای سن 30 سال داشتند و هیچ گونه سابقه بیماری سیستمیک مانند فشار خون، دیابت و بیماری چشمی مانند ضربه و یوئیت نداشتند، انتخاب گردیدند. آن گاه جنس، سن، شغل و سوابق خانوادگی آن ها بررسی و نقش اشتغال به کارهایی که در معرض نور مستقیم آفتاب قرار دارند در بروز کاتاراکت با مشابه سازی سن، جنس، سابقه بیماری، بیماری های زمینه ای و زمینه ساز کاتاراکت تعیین گردید. یافته ها: از 1810 بیمار مبتلا به کاتاراکت که طی مدت مزبور مراجعه و عمل شده بودند، 290 نفر واجد شرایط نبودند و از مطالعه حذف شدند. از این رو، 1520 بیمار واجد شرایط وارد مطالعه گردیدند که 53% آن ها مونث و 47% مذکر بودند. محدوده سنی مبتلایان 99-30 سال بود. شایع ترین دهه های بروز کاتاراکت، دهه ششم می باشد و در مجموع 75% از مبتلایان به کاتاراکت در این دو دهه مراجعه و جراحی شده بودند. اشتغال به کارهایی که در معرض نور مستقیم آفتاب قرار دارند، شانس بروز کاتاراکت را 8% افزایش داد. نتیجه گیری: با توجه به نقش اشعه آفتاب در پیدایش آب مروارید که در این مطالعه هم نشان داده شد، محققین مساله آموزش جهت استفاده از کلاه های لبه دار و عینک های تیره در مشاغلی که در معرض تابش مستقیم آفتاب هستند را توصیه می کنند.